Voor mijn lieve papa

2023 was op zijn zachtst gezegd geen makkelijk jaar voor mij. Het was zelfs een van de zwaarste jaren van mijn leven.

Begin januari hoorde ik dat mijn altijd kerngezonde en fitte vader nog drie maanden te leven had vanwege uitgezaaide pancreaskanker. Zelf worstelde ik nog met mijn hevige klachten na een zware hersenschudding doordat er een slagboom op mijn hoofd was gevallen. Elke dag hoofdpijn, overprikkeling en weinig afleiding doordat ik niet boeken kon lezen en naar digitale schermen kon kijken. Ook sociale contacten gingen nauwelijks. In september 2023 overleed mijn zus bijna op het kraambed na een gecompliceerde bevalling en een spoedkeizersnede. En zo nog allerlei andere dingen, zoals het verlies van een dierbare vriendin. 

Het gevoel van het jaar was dan ook verlies. Rouw. Het hoofd boven water proberen te houden terwijl de golven je overspoelen. Toch was er ook veel moois. Meer dan ooit tevoren heb ik gezien dat er ook veel schoonheid in pijn kan zitten. En pijn in schoonheid. Het was hartverscheurend om mijn gezonde vader zo snel te zien aftakelen. Mijn hart huilde toen ik zijn hand vasthield, zijn magere lichaam voor me had zitten en zijn verdriet in zijn ogen zag.

Maar tegelijkertijd, terwijl ik over zijn hand streelde, hadden we diepe gesprekken over het leven. De diepste gesprekken die je maar kan hebben. Er zat geen laag meer overheen. Dit was puurheid. Over zijn geluksmomenten in het leven, waar hij het meest trots op was, wat hij anders had willen doen, zijn levenslessen, en nog veel meer. Allemaal onderwerpen die we nooit eerder op dat niveau hadden besproken. En dat voelde zo ontzettend waardevol. En liefdevol. Het zal me altijd bijblijven. Het waren enorme cadeaus in tijden van verdriet. 

We hebben ook veel gelachen samen. Zoals die keer in Los Angeles toen een busje fotograferende Japanners achter ons aankwam omdat ze dachten dat mijn vader George Clooney was. Of de vele keren dat iedereen dacht dat hij de eigenaar was van de plaatselijke cafetaria omdat hij er zo vaak (stiekem) kwam. 

Daarnaast was mijn vader niet alleen mijn vader, maar ook mijn klankbord. De vele avonden dat we samen zaten met placements en strategieën voor mijn bedrijf All Ways Healthy uitwerkten, zijn momenten die ik voor altijd zal koesteren. Zijn inzichten waren van onschatbare waarde.

Ook was hij een enorme vechter. De artsen hadden m’n vader op het moment van de diagnose verteld dat hij nog ongeveer 3 maanden te leven zou hebben. Uiteindelijk heeft hij het twee keer zo lang volgehouden als de artsen zeiden. Maar toen kwam toch echt het onvermijdelijke. Tijdens zijn crematie voelde ik de dualiteit tussen verdriet en liefde. In de ceremoniezaal was er zo veel verdriet, maar tegelijkertijd ook meer liefde dan ik ooit heb gezien in één ruimte. Die twee kunnen echt samengaan. Sterker nog, in tijden van diep verdriet voel je pas vaak hoeveel liefde je hebt. Het was een zaal met 200 mensen die allemaal op een of andere manier van mijn vader hielden. Hij had veel mensen geraakt in zijn leven met zijn enorme uitstraling, wijsheid, gulheid en humor. En dat was voelbaar.

Ondanks dat dit jaar zwaar was, zat er zo ongelofelijk veel moois in. En zo veel lichtheid. Het leven wordt helemaal anders beleefd in dit soort momenten. Zo bewust. De rest valt dan weg. En wat er overblijft, is de realisatie wat er echt toe doet: liefde. Liefde is echt de sterkste energie die er is. Liefde heelt, verbindt en haalt de lagen van conditionering weg waardoor we vaak niet volledig onszelf durven te zijn. Omarm het. Zelf leerde ik dat en kwam er een diepe overgave over me heen. En in die overgave zit vaak een enorme groei. Een enorme verlichting.

En dat is inderdaad wat er kwam. Meer verlichting. Beter gezegd, een verdieping van mijn spiritueel ontwakingsproces waar ik al jaren mee bezig ben. Oog in oog staan met het diepste deel van ons allen: puur bewustzijn, de ziel. We zijn zo veel krachtiger dan wij als mensen vaak denken. 

De komende jaren ga ik iets doen met de ervaringen en de kennis die ik heb opgedaan als het gaat om gezondheid, spiritualiteit, bewustzijn en wetenschap, zodat ik ook anderen kan helpen met wat ik tot nu toe heb geleerd. Ik heb namelijk inmiddels een flinke toolbox verzameld met allerlei fysieke, emotionele, mentale en spirituele tools om jezelf op een diepe manier te helpen met het omgaan met uitdagingen, want die hebben we allemaal. Later dit jaar zal ik je hier meer over vertellen.

Als jij zelf op dit moment ook door moeilijke tijden heen gaat, weet dan dat het cliché waar is: het zal echt lichter worden. De sleutel is om alle pijn helemaal toe te staan, te doorvoelen en de weerstand op te geven. Druk niks weg. De weg naar buiten is naar binnen. Als je dit leert en doet, zal het je transformeren op manieren die je niet voor mogelijk houdt. 

like a phoenix 

from the ashes 

the strength comes 

from sitting 

in the fire

 
- Emilia